خوشم ای شـــــــقایق زباده ی تو مســــت و مستان شدم

زفلم بی ریا بر عشق دلـــــمان  همــــــی قلم رقصان شدم

سفر بر دلت کـــــنم با بال عشق ، که مــــــن عشق تو ام

بی تو گویم هرلحظه  ای جان من ،همچـــــو ابر باران شدم

نشسته ای بر دلم مسکــــن چنان ساخـــــتم بر تو از روح

زروح و جان نوشتم که شـــقایق بر تو همـــی جانان شدم

کویر و سراب دگــــــــــر ندارد آن شهــــرت خانمان سوز را 

که چون من از باغ گل ،گـذر کردم و وارد گلــــستان شدم

بریز از می جامت کنون، که در محفل عشـــق ،  هویداییم

که از مستی گذشتم و اینک نگـــر  وارد روح عـــرفان شد

زسردی آن زمستان عشق نقشی نبیــــنم همی در دفتر

که من از زمستان نیز، گذر کردم و دخــــــل بهاران شدم

نیانداز قلم بر زمین ای هاتف که چون شقایق نگار توست

که چون گفتی بر عشاق ز دست او همچو گلباران شدم

سحرگاهان دلبرم همی زدرد سر در فغان بود

زدل درد و ســـر درد در این حال به گریان بود

به فـــکرش نشستم ای خدا  در حال مایوس

که چون شقایقم به حالش همی نگران بود

فدای دلبر شوم که نامش شقایق مثل گل

شب را تا سحر گلی خوش در گلستان بود

به رنجش در امدم  به ناله کنون از دل خود

اگر چه درد او همی بر من بسی پنهان بود

همی دانم که دلبرم کنون در خانه ی عزیز

به حال خوش بسی چو ماهها مهمان بود

خوشم هاتف به روح جانان عشقت همی 

قلم بر حال شقایق دقایقی چو رقصان بود

چنان مستم زعشقت ای شقایق گل جاندارم تویی

درون سجاده  عشقم،دعای همیشه پایدارم تویی

کنون که تو در کلاس علم ،به مشق و قلمــی یار

منم با قلم اینجا نویسم که در فکرو افکارم تویی

من از کلام و پیام و مهرو محبتت به حیاتم بسی

به کل عالم خطابم همـــین،  که دارو ندارم تویی

بزن هاتف طبل و ناقوس عشق به هر سوی دل

فغان و ناله دربیار که تنـــــها روح جان نثارم تویی

به هر سو بنگرم رخت بینم به تصویر ای شقایق

صدای بر آمده از دلم، گــــوید که در کنارم  تویی

سکوت عشق را شکستیم به پای روحـت بسی

کنون در عشقیم و عشق را  پرچـــــمدارم تویی

خواهر بزرگا همینن بخدا :)))
کیا موافق هستن ؟؟؟؟؟؟؟؟