جدیدترین اس ام اس و پیامک های عاشقانه و بسیار زیبا 14 مرداد 1393

تو مرا میشکنی؛ مثل یک حرف که صدا میشود
در یک دم و با یک بغض
آنچنان محو که نمیتوان پنداشت، نمیشود دانست
و در سکوت که فقط باید به خود لرزید
تو مرا میشکنی؛
گرم مثل اشک و برای همیشه همچون مرگ
افسوس که مرا زمان چنان در تو آمیخت که اگر هم بروم گویی در تو ایستاده ام
و چه سود وقتی تمام من بوی تو را میدهد
ای کاش ما
و بازهم سه نقطه های بىپایان من

شاعر می گه عشق ممنوع ° عشق می گه من بی سوادم

یکی از دیالوگ های ماندگار فیلم پروانه:
امیر: من نمیتونم خوشبختت کنم
پروانه: من خوشبختی رو نمیخوام
من امیرو میخوام

معنی عشق رو زیاد شنیدیم ولی من فکر میکنم عشق یعنی وقت یعنی زمان
یعنی:
وقت بذاری پیشش باشی
وقت بذاری به حرفاش گوش کنی
وقت بذاری بهش فکر کنی
وقت بذاری با هم برید بیرون
وقت بذاری براش کتاب درسیش رو بگیری
وقت بذاری یه جای دنج دستاشو بگیری و فشار بدی
وقت بذاری بشینی باهاش درباره آینده حرف بزنید
وقت بذاری وقت بذاری وقت بذاری

بد ترین خبر
بی خبریست
از آن کس که دوستش داری

دلـم را دیگــر هیـچ نمـی لرزانــد
در مـن دلهــره

در من تـــرس

در مـن احســاس مــرده است

وقتی همه کس کسی شدی اون کس بعد تو خیلی بی کسه،

یا همه کس کسی نشو یا اگه کس کسی شدی کس بی کسی هاش باش

دلتنگی های من به تو رفته اند
آرام می آیند در سینه می نشینند
دیگر نمیروند

نه به گریه ها اعتماد کن و شانه ات را بی فکر در اختیار چشمهای خیسش بگذار

نه به شانه هایش اعتماد کن و برای گریه هایت به شانه ای تکیه کن

خودت باش که انسان از سمتی که تکیه میکند میافتد

عاشقی یعنی همین”
فاجعه
یعنی آنقدر در تو غرق شده ام
که از تلاقی نگاهم بادیگری،
احساس خیانت می کنم
عشق یعنی همین
عاشقی یعنی همین

حرف بزن بگو پشت این نگاه، پشت این گریه ها چی پنهونه
اگه تلخه اگه ناگفتنیه، راز این سکوت کی میدونه

به روزگار گفتم: چرا رو چرخ و فلک تو بعضیا بالان بعضیا پایین؟
لبخند زد و گفت: نترس می چرخه…

اینو آویزه ی گوشت کن
با دل کسی بازی نکن
دست بالای دست زیاده…

وقتی سکوت تمام وجودم را فرا گرفته اطرافیان فکر میکنند مغرورم…!
امآ افسوس که راز این سکوتم را کسی نمیداند..!

بعضی چیزها را ”باید” بنویسم
نه برای اینکه همه ” بخونن ” و بگن ”عالیه”
برای اینکه ”خفه نشم”
همین!!

انقدر فریاد هایم را سکوت کرده ام که اگر به چشمهایم نگاه کنی کر می شوی

وقتی که خدافظی کرد
در انتظار این بودم که بگوید
داشتم امتحانت میکردم

من غریب دیروز اشنای امروز و فراموش شده ی فردایم

پس در اشنایی امروز مینویسم تا در فراموشی فردا یادم کنی

شاید کودکان از زندگی اگاهند که ان را با گریه کردن شروع میکنند

ادمای امروز اینقدر عجیب نیستند که ما تصور می کنیم
ادمای امروز اینقدر عجیبند که ما نمیتونیم تصور کنیم

بزرگترین اشتباه کودکیم این بود که میخاستم زود بزرگ شوم

زمانی اون چیزی که ارزومون بوده رو به دست میاریم
که دیگه ارزومون نیست

درسته زندگی سخته اما اگه یکم قشنگ تر بهش نگاه کنی واست گلستان میشه

دم چشمهایت گرم
با ان دوستت دارم های عاشقانه اش
از زیر زبانت که نمی توان حرفی کشید

دست هایم را بفشار رفیق
از لمس دو رنگی ها خسته ام

به سلامتی اونایی که تنها آرزوشون خوشحال بودن عشقشون با عشقشه..!!
ایشاله عشق منم با عشقش خوشبخت شه!!!!!

خدایا…!!!
دستانم را زدم زیر چانه ام…
مات و مبهوت نگاهت میکنم…
طلبکار نیستم…!
فقط مشتاقم بدانم ته قصه چه میکنی بامن…؟

بعضی از آدما یادشون میمونه باهاشون چیکار کردی….
اما یادشون نمیمونه براشون چیکار کردی…..

به سلامتی سگ های ولگرد که با یه لقمه غذا و یه دست نوازش

تا آخر عمر وفادار آدم میمونن…

نه بعضی آدم هایی که دنیایی محبت بهشون می کنی

و آخرشم دستت رو گاز می گیرن!

همه آشناها آمارشو قشنگ میدادن

نگو هر روز با هم دیگه قرار میذارن

انگار کم کم به اون دیگه عادت کردش

آره میدونم امیدی نیس به برگشتش

اونم مثل همه منو ول کرد و رفت

همه خاطراتو زیر پاهاش له کرد و رفت

و من به امید اینکه یه روز برمیگرده

اما روزای خوبشو با اون سر میکرده

قول بده در تمام سال هایی که باقی مانده تا ابد مراقب خودت باشی!

چون دیگر نیستم تا یاداوری کنم…

بعضی‌ آهنگ‌ها هستن که گوش میدی میگی‌
“من کی‌ زندگیمو واسه این تعریف کردم که این از روش آهنگ ساخته؟؟

ما از اوناشیم که فَقَد با مُدلِ خودِمون حال میکُنیم…
با ماحال نِمیکُنی هِرّرری

به تو وابسته ام، مانند سربازی به سربندش
تو معروفی به دل بردن، مونالیزا به لبخندش

چه حالی داشتم با رفتنت، سربسته می گویم
شبیه حال مردی، لحظه ی اعدام فرزندش . . .

کلاً “اعتیاد” خانمان سوزه …
چه به مواد مخدّر … چه به یه دوست خووووووب!

همانقدر که دوستت دارم
همانقدر از من فاصله میگیری
و من متنفرم از “نیروی دافعه” . . .

یادت باشه
وقتی دلبر داری
باید از بقیه “دل” برداری . . .

من در شب تیره غیرت فانوسم / با لهجه ی تبدار جنون مانوسم
چون تیغ که در دامن خون می رقصد / یک روز لب حادثه را می بوسم . . .

خوابید بدون شب بخیر
شاید میدانست بی او هیچ ساعتی از زندگیم خیر نیست . . .

همه چیزها در دو صورت با ارزش می شوند:
1– قبل از داشتن
2– بعد از از دست دادن

دور از تو آنچه سمت چپ سینه ی من است “دل” نیست
موزه ی درد معاصر است . . .

ببار ای اشک سیل آسا که یارم بر نمی گردد
در این دنیای تنهایی به ما یاور نمی گردد
هزاران بار جان دادم به عشقش روز و شب اما
دریغا خُلقِ بی مهرش به ما خوشتر نمی گردد . . .

چشمانم را به ابرها قرض می دهم
کافیست عکست را نشانم دهند
خشکسالی چند سال اخیر را جبران خواهم کرد . . .

میترسم آنقدر دوستت بدارم
که خدا شک کند شروع عشق واقعی از ما بوده یا آدم و حوا . . .

سیب سرخی بوده ام خواهان فراوان داشتم
مانده ام حالا فقط با جای دندان هایشان!

آن روز که آتش محبت افروخت
عاشق روش سوز ز معشوق آموخت
از جانب دوست سر زد این سوز و گداز
تا در نگرفت شمع پروانه نسوخت

بیهوده می گشتم
اصلا گم نشده بود نیمه دیگرم
بلیط من از اول نیم بهاء بوده است!

پتروس کجایی !؟ شکافی در چشمهایم پیدا شده
دیر برسی دلم را اشک برده …!

داشتنت مثل هوای برفی یا نم نم باران جاده شمال
یا مثل آن بغلی که عاشقت است و تنهایت نمی گذارد
و یا مثل برگشتن آدمی که سالهای سال منتظر آمدنش بودی، آی می چسبد!

مرا با خیالت تنها نگذار
خیالت اصلا به تو نرفته است
مهربان نیست !
آزارم می دهد
دلم خودت را می خواهد

کاش توی این جاده یه تابلو نصب میکردن واسه دلخوشیم
“تو”، دو کیلومتر!

هیچ صدایی گوش خراشتر از صدای پای تو نیست هنگام رفتن!

سخته از بغض گلو درد داشتن
سخته از گریه یه جفت چشم همیشه تر داشتن
سخته تو حسرت یک نگاه موندن
سخته … عشق یک طرفه داشتن

ﻣﻦ ﺁﻥ ﺍﺑﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻧﺶ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ
ﻫﻤﺎن ﯾﻮﺳﻒ ﮐﻪ ﮐﻨﻌﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ
ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﺍﻫﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ

دوست داشتن یعنی اینکه:
محبت کنی حتی اگر تحقیر شی
بزرگی کنی حتی اگر کوچیک شی
عشق بورزی حتی اگر محکوم شی

ما عادت کردیم وقتی فیلم به تیتراژ رسید:
اگه توی خونه باشیم دستگاه رو خاموش کنیم
اگه توی سینما باشیم سالن رو ترک کنیم!
ما توی زندگیمون هیچوقت کسانی که زحمت های اصلی رو برای ما میکشن نمیبینیم
ما فقط دوست داریم کسانی رو ببینیم که برامون نقش بازی میکنن!